Bugün Ramazan’ın ilk günü. Şeytanlar bağlanıp,nefs dizginlendi. Oruç denilince akla gelenin,yemeden içmeden kesilmenin dışında gönlü,dili,kulağı,aklı,rızalullah çizgisinde tutmanın zamanı şimdi. Kızgın ateş gibi kaynayan öfkenin üzerine ben oruçluyum diyerek soğuk sular dökmenin, Kuran’ı Kerim de emredilenlerin, hadislerde tavsiye edilenlerin bir diğer müslümana değil bize de söylendiğinin farkına varma mevsimi.
Bağlanmışken büyükleri,içindekinin açlık ve susuzlukla kesilmişken dermanı, o yukarlarda gezen başı eğip de içerilere bakmanın,kendi ile yüzleşmenin demi bu dem.
İnsanların büyük çoğunluğu,kulluğunda ve hayat içinde edindiği bütün sıfatların gereklerini yerine getirirken, herbiri imtihanının bir sorusu olan ilişkilerini yaşarken bir oyunun içinde rollerini oynayan artistler gibi.
Şekilcilik ve sahtekarlık içine işlemiş . İçlerindeki gerçek kişiyi ,kocaman maskelerle gizliyor,rollerinin gerektirdiğini düşündükleri mükemmel kişiliği oynarken karşılarındakileri aldattıklarını sanıyorken,en çok da kendini kandırmakta.
Hızlıca ve düşünmeden, rızalullah terazisine vurmadan tüketiyor günleri,ayları,yılları. Mevsimler gelip geçiyor. Baharı yaşayanlarımız, sonbaharı tüketip kış yaşayanları yanlarında taşımakta isteksiz,sevgisiz,merhametsiz. Söz ile değil,mimiklerle dahi” "öf" bile deme ve onları azarlama. İkisine de tatlı ve güzel söz söyle.” Emrinden,aşağıdaki hadis-i Şerif’ten bi haber.
(Yanında adım anıldığı halde bana salevat getirmeyen kişinin burnu yere sürtülsün. Ramazana erişip de günahları bağışlanmayan kişinin burnu yere sürtülsün. Ana ve babası, yanında ihtiyarladığı halde onları razı ederek Cennete giremeyen kimsenin burnu yere sürtülsün.) [Tirmizi, İ.Ahmed]
Ramazan, bozulmuş ,ekseninden kaymış niyetleri doğrultmak, dejenere olmuş ilişkileri düzeltmek, gemi azıya almış nefisleri islah etmek fırsatı. Yönümüzü dönüp gönül aynamıza,orada gördüğümüz leke ve kirleri temizleyip parlatmak zamanı.
Dem bu dem.
Bakara suresi 177.ayet de son nokta olsun.
İyilik, yüzlerinizi doğu ve batı taraflarına çevirmeniz(den ibaret) değildir. Asıl iyilik, Allah'a, ahiret gününe, meleklere, kitap ve peygamberlere iman edenlerin; mala olan sevgilerine rağmen, onu yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışa, (ihtiyacından dolayı) isteyene ve (özgürlükleri için) kölelere verenlerin; namazı dosdoğru kılan, zekâtı veren, antlaşma yaptıklarında sözlerini yerine getirenlerin ve zorda, hastalıkta ve savaşın kızıştığı zamanlarda (direnip) sabredenlerin tutum ve davranışlarıdır. İşte bunlar, doğru olanlardır. İşte bunlar, Allah'a karşı gelmekten sakınanların ta kendileridir."
Ramazan’ımız affımıza vesile olsun.
Comments