Perşembeyi cumaya bağlayan gece,saat 1.15.
Gökyüzünde hiç bulut yok. Yaldızlar yere yakın. Fotoğrafta bile belliler. Yaprak bile kıpırdamayan bir güzel gece.
Hissedilen huzur elle tutulacak kadar yoğun.
Hava sıcaklığı 11 derece. İçime gelen duygular acaba bu gece Kadir gecesi olabilir mi dedirtti. Allahu allem.
Rabbimiz ihya ederek vaadedilen nimetlerine ermeyi arzu ettiğimiz geceyi gizlemeyi murad etmiş ve peygamberimiz efendimize unutturmuş.
Hikmeti çoktur. Sual edilmez. Erbabı sayfalar dolusu yazıyorlar hakkında.
Rabbimiz gizlediği gibi, ayan etmek istediğinde de açık eder dilediğine. Kadir gecesinin kendisine ayan edildiği de gizlemesi gerektiğini bilir. Adapdandır derler.
Lakin bu günü bularak değerlendirebilmenin tek yolu son on günü itikaf ile geçirmektir. Murad edene düşen budur. Rabbimiz lütfederse değerlendirmek nasip olur.
Duamız, et-Taberânî de geçen peygamberimiz efendimizin duası…-1-
Ey Allah'ım!
Ramazan-ı Şerif ayının gölgesi basmıştır ve o gelip çatmıştır.
Artık Sen onu bana selametli kıl ve beni onda (günahlardan ve belalardan) selamete erdir ve onu benden kabul eyle.
Ey Allah'ım!
Bana onun orucunu,teravihini sabırla ve ihlâsla nasip et.
Bu ayda bana ciddiyet,ibadete gayret ve kuvvet birde canlılık ihsan et.
Beni onda yorgunluktan, gevşeklikten,
tembellikten ve uyku hâlinden muhafaza et. Bu ayda beni Kadir gecesini bulmaya muvaffak et ve onu bana bin aydan hayırlı kıl " Amin.
Bir anekdot ile cumanızı ve Kadir gecenizi tebrik ediyorum. Anlatlan anekdot gerçek mi bilmem ama Kadir gecesi ile alakalı İsmail Kara’nın annesinin hikayesi kahramanları tarafından naklediliyor. Linkini de dipnotlara ekliyorum.
“Bir Kadir gecesi, Siirt Çarşı Camii tıklım, tıklım. Hoca vazediyor, gecenin kıymetini dile getiriyormuş. Bu arada uyuklayan birini, yanındaki dürtmüş:
-Uyuma bak, hoca ne güzel vaiz veriyor! diye uyarmış.
Uyuklayan Siirtli güzlerini açmış amma, yine kapamış ve uyuklamağa devam etmiş. Onu ikaz eden kişi, tekrar dürtmüş:
-Bu gece Kadir gecesi, öyle uyuklama da vaizi dinle! diyerek üstelemiş.
Bunun üzerine, aslında uyumayıp, uyuyor numarası yapan gönül ehli Siirtli kendisini dürteni ikaz etmiş:
-Bak, beni rahat bırak. Yoksa senin Hızır as olduğunu söylerim, gününü görürsün! demiş.
Meğer uyuklayanı uyaran, Hızır Aleyhisselammış. Uyuklama numarasına yatan ise Allah dostlarından biri.
Tanınmasına şaşıran Hazret-i Hızır, Allah’a yalvararak:
-Ya Rabbi, benim defterimde yazılı olmayan bu dostun kim! diye münacat ederek manen sorduğu ve:
-O bizim defterimizde yazılı olanlardan…”
Hitabına mazhar olduğu, anekdotun devamı olarak halk arasında anlatılır…
1-) (et-Taberânî, Kitâbu’d-Du‘â, rakam:914, 2/1227)
Comments