“Uzaktan sevme günleri”

Yeni normal diye arz edilen günler, bir çoğuna pandemi riskini unutturup, bî perva bir yaşam sürdürse de,bizim için anormal zamanlar olmaya devam etti. Uzaktan sevme günleri koydum adını.

Evimizden çıkmadık,aile fertlerimiz de içeri giremediler. Garajda buluştuk.

Biz içerde,onlar bahçede muhabbet etmeye çalışıyoruz aylardır. Covit19 günlüğüne kaydedilecek iç acıtan cümleler dökülüyor minik ağızlardan.

Eş,dost ile muhabbeti ise unuttuk.

Yaz geldi,geçiyor. Olgunlaşmaya başlayan üzümler sonbaharı haber veriyor.

Aylardır an be an değişimini gözlediğimiz hayata dışardan bakar durumdayız. Muktedir olmadığımız bir hayat bu. Ölüme benzetenleri de duydum. Bence ölüm değil de arada bir hal. Sekaret de denilen koma hali sanki. Nefes alıyor insanlar ancak hayat başka bir hale evriliyor. Bir çeşit kozadayız.

Nasıl bir kelebeğe dönüşeceğiz sonunda. Doğumumuz nereye olacak. Dünyaya mi,ukbaya mi.?

Geçirdiğimiz günler gösterdi ki, insanın benim dedikleri onun değil. İhtiyaçları,biriktirdikleri,olmazsa olmaz diyerek uğruna nice fedakarlık göstererek aldıkları atıl,boş ve lüzümsuz birer yük.

Kimsenin kısıtlayamıyacağı,yasalar ile teminat altına alınmış,özgürlüğü kısıtlı.

Ana,baba,evlat,eş ,dost bütün sevdikleri aralarında görünmez engellerin olduğu,sadece uzaktan bakıp görebildiği birer hasret odağı.

Ne kaldı insana benim diyebileceği?

Ben dediği,aynada gördüğü mü?

Değil.

O, görünen dış kabuğun altındaki varlık.

Doğduğundan bu yana özümseyip,içselleştirdiklerinden oluşan hülasa.

En iyi kendinin tanıdığı,başkalarının ise görmesini isteği kadarını görebildikleri kişi.

Onu o yapan,iç alemini şekillendiren sahip olduğu dini,ahlaki değerleri. Bu değerlere uygun olarak ötelere hazırlığı.

Bir sanatçı gibi.

Özene bezene oluşturduğu,yontup,törpüleyip şekillendirdiği eser.

Eseri,kendi.

Beğeniyor mu.?

Hicri yeni yıla günler kaldı. Bir terkediş ve başlangıç hicret. Kötüden iyiye, eskiden yeniye geçiş.

Dışından içine bakış. İçindeki yaban otlarını ayıklamak,tıkanıklıkları gidermek, sivrilikleri törpülemek için yeni bir ivme hicret. Bir muhasebe defterini kapatıp,diğerini açmak için verilmiş bir mühlet daha demek hicret.

İç düzenlemeyi yaparken,bu düzenlemenin inandıkları ile uyumlu olmasına,alıcıların doğru frekansa ayarlanmasına dikkat etmek,doğru işleyiş için gerekli.

Zira,inandığı gibi yaşamadığında,yaşadığı gibi inanmaya başlar ki bu onu yolundan ayrı düşürüp,hedefinden saptırır.

Nihai hedef;

Dünya hayatını rızalullaha uygun geçirmek ve

“Ey kâmil bir iman ve sâlih amellerle huzûra ermiş nefis!Sen O’ndan râzı, O da senden râzı olarak Rabbine dön.Dürüst ve samimi kullarımın arasına katıl.Cennetime gir.”

hitabına ermektir. -1

1- Fecr süresi 27-30