Gurbeti yaşadık senelerce. Bir koku ,bir ses,bir görüntü ile kelimenin tam anlamı ile burnumun direği sızlardı acı acı. Vatan hasretinden nasıl içi yanar insanın iyi bilirim.
Vatan görünmez iplerle bağlı olduğu yerdir insanın.
Şimdilerde dünya küçüldü her yer bize vatan diye bakamadım,oralarda vatanımda gibi olamadım ben.
Rengine,kokusuna,taşına,toprağına,insanına sevgim var,sevdam var bu toprakların.
Bizler millet olarak iki sene önce dışardan bir saldırıya uğramadık. Gerçi ipleri tutanlar dışardaydı ama görünürde aynı vatanı,aynı dini paylaştığımızı zannettiğimiz insanlar maskelerini çıkartıp saldırdılar gözleri dönmüş bir halde.
Biz kendi içimizdeki mikroplarla savaştık. Anlatmakta zorlandık çoluk çocuğa içimizdeki hainlerin kalkışmasını. Ondandır bu kadar büyük yaralanmışlığımız.
Benim gibi,bizler gibi sevdalısı çok bu toprakların. İster içerden,ister dışardan ister bir olsunlar, ister ayrı ayrı saldırsınlar. Bildiğimiz,bilmediğimiz yerlerden gelseler,arkadan sinsice saldırsalar,içimizden büyüseler çıban gibi Allah’ın yardımı ile bütün yaptıkları melanetlikler,kurdukları tuzaklar başlarına döner.
“Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır,Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır.”dediği gibi şairin. Uğrunda ölürüz herbirimiz Ezdirmeyiz,çiğnetmeyiz,böldürtmeyiz biiznillah.
Comments