Sıkıntılı günler geçiriyoruz.
Görünen o ki ilerleyen zamanlar daha sıkıntılı günlere gebe.
Sebebi,kendisinden başkasına yaşam Hakkı tanımayan sözde özgürlükçü, sözde barışçı,hakkı kabul etmeyen kibirli zalimler.
Minareleri çalıp kılıflarını da aylar, yıllar öncesinden hazırlıyorlar.
İleriyi göremiyoruz. Ölü toprağı serpilmiş gibi üzerimize.
Son darbe vurulunca başımızı şöyle bir bir kaldırıp çaresizce kıvranıyoruz.
Zalimler belli. Zalimlere karşı tavrımızın nasıl olması gerektiği belli.
Ayet ve hadislerle sabit.
Gözardı ettiğimiz asıl sıkıntı nefsimizde . Asıl sıkıntı kendimizde.
Zalimlere karşı meydanlarda,konuşurken,yazarken olan gayretimiz ,kendimiz ile mücadeleye gelince yok oluyor.
Meydanlarda hamaset gösterip, rahatlamış olarak hayatlarımıza geri dönüyoruz.
Eksiğimize ,kusurlu kulluğumuza bakmadan en olma iddasındayız.En iyi müslüman biziz,herşeyin en iyisini bilir,en iyisini yaparız. Yediklerimiz giydiklerimiz hep en....
Eğer iyi bir şey yapıyorsak da bunu sadece biz yapıyoruz.
Ayrıca bunları sadece bizim bilmemiz de yetmez asla.
Herkes görmeli hem de süsleyip püsleyerek en güzel şekilde.
Hep ben,önce ben. Sonra benim beğendiğim benim gibi olanlar.
Benim gibi olmayan,öteki.
Hep bir tepeden bakma. Her halde sezilen bir ene.
Çeşitlilik farklılık renk katar,anlamlı kılar hayatı.
Sahip olduklarımıza sahip olmayanları,bizden farklı düşünenleri,başka zevkleri olanları,hayata karşı bizden farklı yaklaşanları
değiştirmeye çalışmadan saygı ile sevmek önemlidir.
Ben demeyi bir bıraksak ne renkler görürüz açığından koyusuna.
Ne menevişler izleriz.
Topraktan geldik toprağa gideceğiz hepimiz.Tohum düşer toprağa,herbiri ayrı çeşit rengarenk geri döner. Her birinin kokusu,rengi,umarı başka başka.
Hangisi yadsıyabilir bir diğerini.?
Yeryüzünü ve müslümanları bu hale getiren ,kardeşlerine ve diğer insanlara karşı gösterdikleri kibir ve sevgisizlik.
Halbuki ne çok sebebimiz var sevmek için.
Yaratılanı kusurları ile sevebilmek yaratandan ötürü.
Bir düşünsek.
Bir lütuf yağar da üzerimize.
Yumuşar kalplerimiz.
İnanıp salih ameller işleyenler için Rahmân, (gönüllere) bir sevgi koyacaktır. Meryem Suresi), 96. Ayet
Zalimlere karşı durmamızın yanında kendimiz ile mücadele etmeyi, enemizi görüp bir şeyleri düzeltmeye ilk önce nefsimizden başlamayı düstur edersek hem birbirimizi severek birlik olmayı hem de düşmanlarımıza karşı çok daha güçlü olmayı başarabiliriz.
Birbirimize sevgimiz gözlerimizden,dillerimizden ,
kalplerimize iner.
Muhabbet ettiğimiz,inandığımız noktalarda birleşerek birlikte atarsa yürekler o gücü hiç bir düşman durduramaz.
Nihayetinde duamız efendimizin duası;
Allah'ım! Senden Seni sevmeyi, Seni sevenleri sevmeyi ve Senin sevgine ulaştıran ameli yapmayı isterim. Allah'ım! Senin sevgini, bana canımdan, ailemden ve soğuk sudan daha sevgili kıl.
Ravi: Tirmizî, "Deavât", 73
Comments