“Küstü kaldı mum çiçeğim, kanıyor içim” diyor güftesinde şair.Bizim mum çiçeğimiz çiçek açtı dargın değil bize.
Lakin,kaç gündür yine,yeniden gönüllerimiz kan ağlıyor.Mukaddes mekanımız kanlar içinde. Hoyrat eller kadın,çocuk demiyor. Yakıp,yıkıyor, can pazarında gülerek şarkı söylüyor.
Biz bu halleri görmüştük.
Dönüp dönüp aynı dehşet filmini tekrar tekrar izliyor gibiyiz.
Böylece veda ederken Ramazan’a, gönül bahçemiz tarumar girdik bayrama.
Gizli saklı değil alenen ilan ederek geldi bu yaşanılan zulüm. Kimbilir nerelerde,kimlerle,ne zaman kurdukları tuzakları uygulamaya koydular. Ramazan başından beri “tapınak dağı mirasçıları vakfı” diye bir vakıf 10 Mayıs Kudüs gününde tapınak dağını müslümanlardan temizleyeceğini ilan edip duruyordu sayfalarda okuduğuma göre.
Öyle pervasızlar.
Programlandıkları ideal üzere hiçbir ahlaki,insani,hukuksal sınır tanımadan çalıştılar,çalışıyorlar,çalışacaklar.
Büyük çoğunluğu,ari ırk olduklarını ve insan haklarının sadece kendileri için var olduğunu zanneden insanlar onlar. Kendilerinden başkasını insan saymayan...
Orantısız güç uygulamaktan,yüze gülerken tuzaklar kurmaktan, büyü vb benzeri güçleri kullanmaktan çekinmeyenler .
Yanar,döner olmak,renk belli etmemek,dilleri başka söylerken,kapalı kapılar ardında lobi faaliyetleri sürdürmek stratejileridir.
Onları tanımadan,düşünce tarzlarını, lobi faaliyetlerini,stratejilerini çözmeden atılacak her adım yetersiz kalır.
İsrailin bir çıban olarak Filistin’in bağrında baş vermesinden çok önce alt yapı hazırlanmaya başlandı. İlk önce zihinler programlandı. Ardından yazılan senaryoya göre ,en ufak bir detay atlanmadan adım adım sahne hazırlandı.
Şimdi bıçak kemiğe dayandı yine, beddualar ediyor,boykottan bahsediyoruz .
Siyonist markaları kullanmama güçlü bir ekonomik yaptırım. Ancak buz dağının görünen kısmı o yayınlanan listeler.
Onlar çoktan köşe başlarını tutmuş durumdalar. Deterjandan,parfüme pek çok vazgeçilmez ihtiyacın temel hammaddesi yahudi firmalarının elinde. Kullanılabilir olarak gördüğümüz firmalardan yaptığımız alışverişlerden dahi hiç yorulmadan paylarını alıyorlar.
Birbiri ardınca sorular yankılanıyor beynimizde.
Neydi anlatılan fil suresinde.?
Fil ashabının görünenin ardında gizlenen,ebabil taşları ile bozulan tuzakları kurulmaya devam edip duruyor.
Görmüyormuyuz.?
Basireti mi bağlı ümmetin.?
Ölü toprağı serpilmiş gibi üzerine.
Yüksek teknoloji ürünü iletişim araçlarını kullanma konusundaki becerilerini fuzuli yere harcayan yetenekli gençleri, sahip oldukları imkanları milleti dolandırmakta kullananları, keskin zekalarını daha lüks ve rahat bir yaşam için harcayanları esas aldığımızda işgal edilenin Mescidi aksadan çok önce beyinlerimiz,ideallerimiz ve hayatlarımız olduğunu net bir şekilde görürüz.
Dua müminin silahıdır. Duanın yanında dünya müslümanlarına,günümüz gençlerine düşen ilk önce,üzerlerine serpilmiş ölü toprağını silkelemek,ben değil biz olmayı öğrenmek,kendi dokunulmazları hususunda doğru kaynaklardan bilgilenmek,ideal sahibi olmak,sınırlarını doğru belirlemek ve ülküleri doğrultusunda sahalarında tek söz sahibi olabilecek kadar çok çalışmaktır.
Alışılmışın dışında geçen Ramazan ayının nihayetinde, bayrama ulaştık.
-Ramazan Bayramı sabahı melekler yollara dökülür ve şöyle seslenirler: "Ey Müslümanlar topluluğu! Keremi bol olan Rabbinizin rahmetine koşunuz. O, bol iyilik ve ihsanda bulunur. Sonra onlara bol bol mükâfatlar verilir. Siz gece ibadet etmekle emrolundunuz ve emri yerine getirdiniz. Gündüz oruç tutmakla emrolundunuz, orucu tuttunuz ve Rabbinize itaat ediniz, mükâfatınızı alınız.
-Bayram namazını kıldıktan sonra bir münadi şöyle seslenir:
"Dikkat ediniz, müjde size! Rabbiniz sizi bağışladı, evlerinize doğru yola ermiş olarak dönünüz. Bayram günü mükâfat günüdür. Bugün semâ âleminde mükâfat günü olarak ilan edilir."
Rasulullah sav nin buyurduğu gibi bayram, mükafat alma günümüz.
Mükafat günümüz yine şaşırtıcı ramazanımız gibi. Eşsiz,benzersiz. Yetmişiki millet bir arada saf tutup huzurda şükredemeden,muhabbet ile kucaklaşamadan başladı.
Bu sebeple hüzün ve sevinç iç içe. Güneşli yağmurlar yağmakta gözlerden gönüllere.
İyi yanlarını,kötü yanlarının üzerine sarıp girdiğimiz bu olağanüstü günlerde,rabbimiz sevinin dediği için sevineceğiz elbet.
Gönüllerde kaynayan muhabbeti paylaşma zamanı ya bu dem. Sevdiklerimize muhabbeti yansıtmanın ,onu büyütüp paylaşmanın farklı ,farklı yollarını bulacağız.
Filistin’i ve yeryüzünün kanayan yaralarını unutmayacağız.
En çok da sarılmayı özlediğimiz bu günler içinde,ekranlara kilitli gözlerimiz tercüman olacak hasretimizi anlatmaya,dillerimiz başka söylese de pınarlarında inci taneleri ile asıl onlar konuşacak.
Neşe ile bayram sabahına uyanmış,akılları hediyelerinde cıvıldayan kuşlar yok civarda,sokaklarda.
Minik kuşlar evlerde bu bayram da. Ninelerin,dedelerin kulakları kapı zili yerine telefon sesinde. Kuşları oradan izleyip,cıvıltılarını oradan dinleyecekler artık.
Ekran üzerinde buluşup,orada muhabbet edecekler.
Malum, bayram sevgiye,sevgi göstermek için aracı kılınan hediyelere,harçlığa ve renk renk şekerlere doyma zamanı minik kuşların.
Onlara hediyeler demekse bayram, büyüklerine hediye onlar her zaman.
Minik gönüller heyecan ile bekledikleri hediyelerine kavuşacaklar bayram sabahı.
Büyüklerin ise bayramı onlara kavuşacakları gün olacak .
Bugün Bayram dostlar.
Bayram,mükafaat günü rabbimizden hediye. Şer görünenin ardındaki hayrı görebilmek,zorluğun içindeki kolaylığa erebilmek muradım.Bütün imtihanlarımızın feraha tebdil olması niyazım.
Ashab bayramda birbiriyle karşılaştıklarında, “Allah bizden de sizden de kabul etsin” (تقبل الله منا ومنكم) dermiş.
Biz de yine öyle tebrik edelim bayramınızı.
Tekabbelallah Minna ve minkum.
Comments